อาหารพื้นเมือง

อาหารพื้นเมือง

ส้าจิ๊น  

“ ส้าจิ๊น ” เป็นอาหารที่อยู่คู่กับวิถีคนเมืองมาแสนนาน มีงานบุญงานปอยที่ไหนจะขาดเมนูนี้ไปเสียไม่ได้ ช่วยกันเตรียมช่วยกันทำ บ้างก็หั่นเนื้อ บ้างก็เตรียมเครื่องเคียง ส่งเสริมให้บรรยากาศและอรรถรสในการทานส้าจิ๊น
 

น้ำพริกอ่อง

น้ำพริกอ่องเป็นอาหารที่อยู่คู่กับวิถีของชาวเหนือมายาวนานเป็นอาหารพื้น บ้านที่มีกรรมวิธีทำที่เรียบง่ายไม่ยุ่งยากแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยคุณค่าทาง โภชนาการ อาหารพื้นบ้านเมืองเหนือที่แสนจะอร่อย

แก๋งเห็ดห้า

เห็ดห้าหรือเห็นตับเต่า เป็นเห็ดที่นิยมรับประทานกันในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มักจะพบในช่วงต้นฤดูฝนใต้ต้น มะกอกน้ำ ต้นขนุน  ต้นหว้า  ต้นส้ม ต้นมะม่วง  ซึ่งนิยมนำมาทำแกงหรือย่างกินเป็นอาหาร ปัจจุบันนั้นเห็ดห้าสามารถเพาะเลี้ยงได้และมีจำหน่ายอยู่ทั่วไปตามท้องตลาด

ยำฮก

“ยำฮก” (ยำรก) เมนูอาหารพื้นบ้านเมืองเหนือที่ทำให้หลายๆ คนน้ำลายสอและอยากที่จะลิ้มลองรสชาติอันแสนโอชะ เมื่อย้อนกลับไปสมัยก่อนกว่าจะได้กินฮกนั้นต้องรอให้วัวหรือควายที่เลี้ยง ไว้เกิดลูก เมื่อวัวควายเกิดลูกเจ้าของที่เลี้ยงต้องไปนั่งเฝ้านั่งรอฮกตกออกมา บ้างก็ถือถังน้ำ ถ้วยโถกะละมังไว้รออย่างใจจดใจจ่อ ถ้าไม่อย่างนั้นจะไม่ทันวัวควายที่เกิดลูก มันจะกินฮกของมันเองผู้เขียนจำได้ว่าเมื่อตอนเป็นเด็กควายที่ป่ออุ้ยเลี้ยง ไว้เกิดลูกป่ออุ้ยก็ให้ผมนั่งเฝ้ารอฮกออกแต่ด้วยความเป็นเด็กก็มัวแต่เล่น รู้ตัวอีกทีเจ้าทุยก็กินฮกของมันเกือบหมดต้องวิ่งเข้าไปแย่งได้มาเพียงน้อย นิด แต่ปัจจุบันตามท้องตลาดในบ้านเรามีฮกขายอยู่เกลื่อนทั่วไปบ้างก็เป็นฮกจากใน พื้นถิ่นบ้านเรา แต่บางที่ก็เป็นฮกที่แช่แข็งมาจากแถวภาคกลางและภาคอีสานมีทั้งฮกเกิด(ฮกที่ วัวควายเกิดลูกแล้วฮกออกมาตามธรรมชาติ) และมีทั้งฮกในท้อง(ฮกที่ได้มาจากการนำวัวควายที่มีลูกอยู่ในท้องแล้วนำไป เชือด) เมื่อได้ฮกมาแล้วโดยมากจะนำมาต้มให้สุกซึ่งสมัยก่อนนั้นพ่ออุ้ยแม่อุ้ยมักจะ บอกว่าเวลาต้มให้ใส่ใบตะไคร้และใส่ใบบอนลงไปต้มด้วยต้มจนกว่าใบบอนจะเปื่อย ยุ่ยถึงจะนำมาปรุงอาหารได้แต่ปัจจุบันก็เพียงแต่ต้มใส่ใบตะไคร้พอสุกก็นำมา ปรุงเป็นอาหารแต่บางพื้นถิ่นก็นำไปนึ่ง

คั่วถั่วเน่า

ถั่วเน่าเป็นอาหารพื้นเมืองของชาวเหนือ มีทั้งที่เป็นแบบแผ่นเรียกกันว่าถั่วเน่าแผ่นและแบบห่อใบตองแล้วนำไปนึ่งบาง พื้นที่เรียนถั่วเน่าชนิดนี้ว่าถั่วเน่าเมอะ ถั่วเน่าเป็นภูมปัญญาในการถนอมอาหารของคนโบราณที่สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่นจน ถึงปัจจุบันสามารถนำมาประกอบอาหารได้หลากหลายประเภทและที่สำคัญมีคุณค่าทาง โภชนาการมากมาย

ยำจิ้น

  เดินทางห่างบ้านมาหลายวัน การได้กลับมาบ้านครั้งนี้รู้สึกมีความสุขมากพอก้าวย่างเดินมาถึงบ้านรู้สึก ได้ถึงอุ่นไอรัก ร้อยยิ้มของการรอคอยการกลับมาทำให้ใจที่เคยฝ่อได้กลับมาพองโตขึ้นมาอีกครั้ง “ลูกกิ๋นข้าวมาหรือยัง ป้อกับแม่ยะยำจิ้นไว้ถ้าหล้า เดี๋ยวเก็บข้าวเก็บของแล้วหล้ามากิ๋นข้าวตวยป้อกับแม่เน่อ” ผมว่าอาหารมือนี้ต้องอร่อยมากๆ เพราะพ่อกับแม่ได้เติมความรักไว้ในอาหารมือนนี้   

ลาบหมู

ถ้าพูดถึงอาหารเหนือหลายคนจะนึกถึง ลาบ ลาบถือว่าเป็นวัฒนธรรมการกินและเป็นอาหารชั้นเลิศของชาวเหนือ พ่ออุ้ยเคยเล่าให้ฟังว่า “สมัยก่อนลาบจะได้กินเฉพาะในงานวันสำคัญที่พิเศษเท่านั้น ในงานจะมีการล้มวัว ล้มควาย หรือหมู เพื่อนำมาทำลาบแบ่งปันสู่กัน ไม่เหมือนในสมัยปัจจุบันที่มีเนื้อสัตว์ขายตามท้องตลาดอยู่ทั่วไปถ้าอยากทาน ลาบก็ไปตลาดไปซื้อเนื้อ หรือก็ไปซื้อที่ร้านขายลาบ”  ลาบสามารถนำเนื้อสัตว์หลายชนิดมาทำ เช่น เนื้อควาย เนื้อวัว เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อปลา เป็นต้น

แก๊งผักหม

  ผักหม(ผักโขม)ผักพื้นบ้านขึ้นอยู่ทั่วไปตามแหล่งธรรมชาติเช่น ป่าละเมาะ ริมทาง ชายป่าที่รกร้าง  

ในบริเวณสวนผัก สวนผลไม้ ไร่นาของชาวบ้าน ผักหมมีคุณค่าทางด้านสารอาหารมากมายมีโปรตีนสูงและที่สำคัญสามารถนำมาปรุง อาหารได้หลากหลาย     

 

แหล่งข้อมูล : www.phayao/tag/อาหารพื้นเมือง